„Rysuję Stasia na stole”, zanotował w swoim kalendarzu Wyspiański 6 grudnia 1904 r. Tytułowy bohater to syn Wyspiańskiego, który podczas portretowania miał zaledwie 3 lata.
Wyspiański, który miał uczulenie na farby olejne, znalazł w pastelach wszystko, czego potrzebował do swojej sztuki. Artysta potrafił dokończyć dzieło nawet w ciągu zaledwie godziny. Ta umiejętność była niezwykle istotna, zwłaszcza w kontekście tworzenia portretów dzieci. Wyspiański wielokrotnie potrafił uchwycić ich chwile zdumienia.
Na pastelowych portretach jego dzieci znajdziemy charakterystyczne cechy jego stylu – miękkie linie, wyraźne kontury i secesyjne zdobienia roślinne. Te kompozycje linearno-płaszczyznowe są pełne symboliki i znaczenia, zachwycają barwą i nowatorskim wykonaniem.
